ماه عشقبازی آرام آرام به آخر میرسد ولی هنوز عاشق نشده ام .دیگر ازعشق هم شرمنده ام که عمری او را به زبان آورده ام شرمسار و خجالت زده ام ....ای وای بر من همه را درس عشق می دهم همه عاشقند ولی من بی عشق ...
همه با عشق معاشقه می کنند و من در حسرت یک نگاه معشوق ...همه در عمل عاشقند و من در غزلهای حافظ و مثنوی مولوی...همه به حقیقت عشق رسیده اند و من در مجاز آن اندر خم یک کوچه ام ...آیا حیف نیست کلمه مقدس عشق را گنهکاری مانند من به زبان آورد و از آن دم بزند باید ابتدا از آب مقدس عشق غسل توبه کنم تا لایق یدک کشیدن نام عشق
شوم ... فهمیده ام که هدف خلقت عالم عاشق زیباترین زیبائیها یعنی زیبای مطلق بوده است ... فهمیده ام بی عشق حیوان انسان نمائی بیش نیستم حیوانی که کار روزانه او چیزی جز خوردن و آشامیدن نیست بی عشق حیوانم نه انسان
وجه برتری من بر حیوان عشق است که من از آن بی نسیب مانده ام امروز شما من را شاید یکی از بهترین انسانها ببینیدو بدانید اما روز قیامت روز بر ملا شدن باطنها من را انسان نمی بینید ...
از تمام عاشقان عالم هستی خصوصا عاشق ترین عاشقان با التماس می خواهم در حالت مستی ما را هم یاد کنند....
چو با حبیب نشینی باده بیمائی بیاد آر محبان باده بیما را
